Wystawy i wnętrza / Dormitorium - Sala wystaw czasowych

Największa z zachowanych sal zamkowych. Założona na planie prostokąta, posiada trójprzęsłowe sklepienie gwiaździste. Pola sklepienne i żebra pokryte warstwą zaprawy. Zworniki o bogatej dekoracji roślinnej, konsole o dekoracji maswerkowej. W ścianie zachodniej dwa duże, sklepione odcinkowo okna oraz przejście do ganku wieży Gdanisko. W ścianie wschodniej dwa ostrołukowe, bogato profilowane otwory drzwiowe.

W średniowieczu, w początkowym okresie funkcjonowania zamku, wnętrze pełniło najprawdopodobniej funkcję dormitorium, czyli sypialni. W okresie późniejszym dokonywano podziałów jego przestrzeni na szereg mniejszych pomieszczeń, w związku z administracyjną funkcją zamku. Po roku 1860, według projektu Heinricha Kocha, dokonano jej adaptacji na potrzeby sądu, likwidując XVIII- i XIX-wieczne podziały oraz wprowadzając duże otwory okienne, celem zapewnienia większej ilości światła. Podczas prac restauratorskich w 1874 roku, prowadzonych pod kierunkiem Gustava Reicherta, uzupełniono sklepienia i detal architektoniczny. W latach 1936-45 sala pełniła funkcję auli i refektarza hitlerowskiej szkoły HJ-Ostlandfürerschule. Obecnie pełni funkcję sali wystaw czasowych.